Chcemy mieć piękny park! Czyli jaki?

Szeroka dyskusja jaka przetoczyła się podczas wczorajszej debaty pokazała, że kaliszanie są ogromnie zainteresowani, co stanie się z ich zabytkowym parkiem w najbliższych latach.

Przypomnijmy: prawie 3000 osób złożyło podpisy pod projektami ożywienia parku zaproponowanymi przez Stowarzyszenie „Łyżka mleka” oraz Radę Osiedla Śródmieście I. Pierwszy zakładał wybudowanie palmiarni, a w drugim optowano za utwardzeniem ścieżek parkowych.

Jak się okazało podczas debaty, potrzeb i pomysłów jest o wiele więcej i potrzeba szeroko pomyślanej koncepcji, aby ożywić i uatrakcyjnić te największe „zielone płuca” naszego miasta.

Na wstępie historyk Maciej Błachowicz pokazał na starych fotografiach jak powstawał, powiększał się i zmieniał park na przestrzeni ponad 200-tu lat istnienia. Co miał w swoich zasobach przyrodniczo-architektonicznych w czasach swojego największego rozkwitu – tj. przed I wojną światową, a co zostało do dziś.

Czy możemy przywołać niektóre rozwiązania z przeszłości, czy skierować się głównie w stronę nowoczesnych projektów? – zastanawiali się pod kierunkiem Krzysztofa Ziętala – moderatora spotkania – dyskutanci reprezentujący szeroki przekrój zawodowo-społeczny.

Projektant parków – Zdzisław Walczak zwrócił uwagę, że kaliski park jest wpisany w rejestr zabytków i można by na podstawie dokumentacji historycznej zrewaloryzować część architektoniczną tak, żeby park nadal zachował zabytkowy charakter.

Innego zdania był Arkadiusz Pacholski, który przy całym szacunku dla historii, nie chciałby odbudowywania rozebranych lub zburzonych przed ponad 50 laty starych obiektów, które i tak nie mogłyby spełniać swoich dawnych funkcji. Zamiast tego można by wydzielić ogródek grillowy, stoliki szachowe i zaproponować tego typu zachęty dla ludzi w różnym wieku.

Podobnego zdania byli licznie reprezentowani młodzi ludzie, którzy woleliby widzieć w parku na przykład sprzęty sportowo-rekreacyjne stojące na wolnym powietrzu oraz elementy sztuki współczesnej. Obawiają się jednak, że tego rodzaju pomysły mogą zostać storpedowane przez konserwatora zabytków.

Kaliscy wodniacy z przykrością stwierdzili, że miasto odwróciło się od swojej rzeki. A przecież jest ona nie tylko jego ozdobą, ale sposobem na ożywienie i przyjemną rekreację. Któż bowiem nie lubi spokojnych przejażdżek łódką, czy kajakiem po Prośnie.

Powoływano się też na przykłady pięknych parków spoza Kalisza, takich jak Park Reagana w Gdańsku z promenadami spacerowymi i ścieżkami dla rowerzystów i rolkowców, czy park ze stylizowanymi elementami historycznymi w Zielonej Górze.
Zwracano też uwagę na bardzo przyziemne i podstawowe sprawy jak potrzeba ustawienia bezpłatnych toalet, czy utwardzenie błotnistych ścieżek.

Obecny na zebraniu prezydent Grzegorz Sapiński przypomniał wszystkim, że teraz w swoich zamysłach musimy pamiętać, że mamy tylko pół miliona zł, przydzielone na dwa zgłoszone konkretne projekty i nie możemy zrobić więcej, niż pozwolą nam finanse. Jest to jednak znak, że w następnych Funduszach Obywatelskich będą nowe pomysły w tym temacie, na które być może uda się pozyskać więcej pieniędzy.

Przysłuchująca się rozmowie naczelnik Wydziału Ochrony Środowiska, Rolnictwa i Gospodarki Komunalnej – Ewa Maciaszek powiedziała, że urząd posiada niedawno opracowane mapy geodezyjne, a rok temu przeprowadzona została inwentaryzacja zieleni wraz z dokumentacją dendrologiczną, które mogą być bardzo pomocne w pracach na rzecz odnowy parku, który ma szansę stać się wizytówka Kalisza. Jej zdaniem, koncepcja rewitalizacji powinna zawierać zarówno elementy historyczne, jak i współczesne. Powinno się pozbierać wiele pomysłów, aby potem wybrać najlepsze i z nich stworzyć projekt, którym zajmą się fachowcy. A realizację rozłożyć na najbliższe lata.

Dyskusja pokazała, że mimo wielu rozmaitych propozycji jesteśmy w stanie wypracować zadowalający kompromis, który pozwoli na przywrócenie historycznej wartości tego miejsca oraz na połączenie zabytkowego charakteru kaliskiego parku z nowoczesną funkcjonalnością.