Festiwal poetycki - festiwal literacki

Wanda Karczewska dzieciństwo i lata szkolne spędziła w Kaliszu. Tutaj, w 1931 zdawała egzamin maturalny w Gimnazjum Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. W tym samym roku zadebiutowała jako poetka. Ukończyła filologię klasyczną i dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. W 1937 wydała powieść marynistyczną “Ludzie spod żagli”. Po II wojnie światowej przeniosła się do Poznania, następnie do Łodzi. W 1957 była zastępcą redaktora naczelnego tygodnika „Ziemia i Morze”.

W 1960 roku została nagrodzona nagrodą literacką miasta Poznania, a kilkanaście lat później również Łodzi. W 1988 otrzymała Honorowe Obywatelstwo miasta Kalisza. Do dzieł powieściopisarki należą również “Ziemia oskarża”, “Odejście”, “Czarne konie”, “Wizerunek otwarty”, “Weekend w Riverside”, “Nowy wybór poezji”, “Dzień powszedni teatru”, “Głębokie źródła”, “Fuga z tematem miłosnym”.

Od 2011 w Kaliszu odbywa się Ogólnopolski Festiwal Poetycki im. Wandy Karczewskiej, któremu towarzyszy konkurs poetycki.

Misji „odzyskania Wandy” podjęło się Stowarzyszenie Promocji Sztuki Łyżka Mleka. Dołączyli do niego poeci i krytycy z całej Polski. Od pięciu lat, co roku do Kalisza przyjeżdżają ludzie, którzy pamiętają Wandę, jak i Ci, którzy razem z Organizatorami poczuli, że warto jej pisarstwo na nowo odkryć.

Festiwal nie jest w całości poświęcony patronce. Z reguły przygotowywany jest akcent związany z twórczością Wandy. W tym roku było to spotkanie pod hasłem WANDA, KTÓREJ NIE ZNAMY: Listy do Anny Kamieńskiej – „Rezerwat”, „Tragedia prowincjonalna”. Nad całością czuwa Izabela Fietkiewicz-Paszek oraz głównodowodzący przedsięwzięcia, redaktor przygotowywanych publikacji i komentarzy do nich, Karol Samsel.

Festiwal się rozrasta. Na początku wyglądało to tak, że w jeden dzień promowaliśmy naszą patronkę Wandę Karczewską, a drugi poświęcaliśmy na poezję współczesną. Teraz impreza rozrasta się do tego stopnia, że są wernisaże, koncerty, spektakle, promocje książek, prezentowane są projekty młodych twórców – mówi jedna z organizatorek, Aneta Kolańczyk. Zatem nie jest to już tylko święto poezji, ale święto literatury w ogóle – dodaje.

Od początku Festiwalowi towarzyszy Turniej Jednego Wiersza, który zawsze odbywa się w sobotę, przed południem. Idea jest taka, że co roku zmienia się skład jury. Jednak zawsze wśród jurorów jest osoba, która w ubiegłym roku wygrała festiwal – mówi Kolańczyk. I tak, w tym roku na jurorskim krześle, obok Janusza Drzewuckiego (krytyk literacki), Radosława Wiśniewskiego (poeta) i Doroty Ryst (poetka), zasiadł Andrzej Szaflicki, który pisze wiersze od 1999 roku.

Uczestnicy recytują swoje autorskie wiersze, a nagrodą za najlepszy – według jury – utwór jest statuetka Grand Prix Wandy Karczewskiej. Statuetka jest autorskim projektem Włodzimierza Ćwira. Na każdy Festiwal statuetka robiona jest od nowa. Za każdym razem wygląda tak samo, a jednak nie ma dwóch identycznych statuetek – podkreśla Aneta Kolańczyk.

W Turnieju Jednego Wiersza co roku bierze udział blisko 60 osób z całego świata.

W tym roku Festiwal odbywał się w dniach od 13 do 15 listopada.

Rozpoczął się prezentacją projektu “One day in Calisia” – Kalisz widziany oczyma 3 artystów, fotografika, muzyka i poety. Wszyscy trzej mieszkają w Warszawie, a w Kaliszu zakochali się przy okazji naszych corocznych festiwalowych spotkań. Projekt zostanie pokazany dwukrotnie. Czytaj więcej Kalisz na trójwymiarowych fotografiach artysty z Warszawy.

Tego dnia odbyły się również premiery 8 książek – Magdaleny Krytkowskiej, Krzysztofa Micha, Darii Dziedzic, Jarosława Trześniewskiego-Kwietnia, Anny Marii Wierzchuckiej, Piotra Przybyły, Roberta Kani, Andrzeja Szaflickiego. Nie zabrakło prozy autorstwa Magdaleny Tarasiuk, Joanny Walczak i Andrzeja Tylczyńskiego, Anety Kolańczyk – Szczenię i Jacka Ozaista oraz poezji Macieja Dobrzańskiego i Bartosza Sadlińskiego.

Mogliśmy również zobaczyć prezentację Grupy Literycznej naKrechę, a pierwszy dzień Festiwalu zwieńczył spektakl wg Witkacego – Nowe Wyzwolenie, zrealizowany przez Macieja Michalskiego.

W sobotę, oprócz omawianego Turnieju Jednego Wiersza, Ci którzy nie mieli okazji zobaczyć “One day in Calisia”, mogli nadrobić zaległości. Projekt został pokazany drugi raz.

Podczas drugiego dnia Festiwalu miało miejsce podsumowanie działalności „łyżki” w sezonie 2014/2015, rozstrzygnięcie Konkursu Poetyckiego im. Rodziny Wilkomirskich oraz Konkursu na Recenzję Błędnych Ogni Teresy Rudowicz, słowo o programie „z kulturą przeciw wykluczeniu” (recytacja: uczniowie ZSTiE).

W tym mogliśmy również wziąć udział w wieczorze autorskim Radosława Wiśniewskiego i Janusza Drzewuckiego, a pomiędzy “wieczorami” była wystawa grafik Andrzeja Sznejweisa.

Wśród “nowych książek” znalazły się publikacje Beaty Patrycji Klary, Magdaleny Koperskiej, Tadeusza Olszewskiego i Leszka Żulińskiego.

Osobnym wydarzeniem był wieczór pieśni żydowskich niezwykłej artystki, Marii Meyer – na Dużej Sali CKiS. Po koncercie nastąpiło rozstrzygnięcie TJW i oficjalne zakończenie festiwalu

W niedzielę po raz drugi mogliśmy zobaczyć Nowe Wyzwolenie wg Stanisława Witkiewicza.

Zaprezentowali się także kaliscy twórcy: Marek Brymora, Tomasz Kubis i Krzysztof Martyna.

W samo południe z gośćmi Festiwalu spotkał się Karol Samsel, by opowiedzieć o Listach Wandy Karczewskiej do Anny Kamieńskiej.

Festiwal zakończył się koncertem kaliszanki Marzeny Ugornej.