Niezwykłe gliniane rzeźby w Wieży Ciśnień

15 rzeźb Wiesława Napierały to niezwykłe kompozycje modelowane z gliny pozbawionej szkliwa, która jest suszona, a następnie wypalana w specjalnym piecu. Artysta odżegnuje się od nazywania swoich prac ceramiką. Ta nazwa bardziej sugeruje “unaczyniownienie” formy, co w tym przypadku absolutnie nie ma miejsca. Rzeźbiarz porusza się w tematyce świętości, inspirując się postaciami i opowieściami biblijnymi, którą zestawia z codziennością i powszedniością współczesnego życia.

- Tematyka moich prac obraca się wokół czegoś w rodzaju przeciągania liny pomiędzy sacrum a profanum. Nie chciałbym jednak, aby ta próba sił zdominowała moją narrację ponad samo stwierdzenie, że tendencje takie istnieją i to nierzadko na jednym lub równoległych planach. Rolę swoją staram się sprowadzić jedynie do działań reżyserskich. Wprowadzając poszczególne figury-postacie, powierzam im określone role, miejsce w scenach lub misteriach zasugerowane w tytule pracy. Gra postaci staje się wypadkową wykonawstwa i warstwy ideowej, w której postacie-marionetki przejmują inicjatywę w urzeczywistnianiu koncepcji narratora – powiedział Wiesław Napierała.

Oryginalność i nieprzeciętność pokazanych w Wieży Ciśnień rzeźb to, oprócz koncepcji ideowej i tradycyjnego pojmowania formy rzeźbiarskiej, również monumentalność prac uzyskana w małej skali, a także naturalna, jednorodna, choć nie jednostajna barwa tworzywa, na którym wyraźny jest dotyk artysty.

Wystawę można oglądać do połowy maja br.

Wiesław Napierała urodził się 1959 w Poznaniu. W roku 1980 ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu. W latach 1981 – 1986 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu na kierunku Rzeźba, otrzymał dyplom z wyróżnieniem w zakresie rzeźby w pracowni prof. Józefa Kopczyńskiego. W 1988 roku rozpoczął pracę w PWSSP w Poznaniu. W 2015 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Obecnie prowadzi pracownię Rzeźby na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych.

Zdjęcia: red.