Piłkarskie Kaliszobranie

Najpierw zatem kaliszobrańcy odwiedzili nowy stadion przy ul. Łódzkiej, na którym ugościła ich i stosownych informacji udzieliła zastępca Dyrektora kaliskiego OSRiR-u (gestora obiektu) Pani Monika Krymarys. Kaliszobrańcy pozostawali pod wrażeniem urody stadionu (i pani Moniki zapewne również), nie mogli jednak powstrzymać się przed gorzkimi refleksjami związanymi z mglistymi perspektywami godnego wykorzystania obiektu. Zresztą – właśnie wtedy, dosłownie, nad stadionem zaczęły się zbierać chmury.

Uzupełnieniem piłkarskiej a także lekkoatletycznej części tego Kaliszobrania były opowieści prowadzącego imprezę, dr Piotra Sobolewskiego o historii tych dyscyplin w Kaliszu i sukcesach reprezentantów poszczególnych kaliskich klubów na piłkarskich i lekkoatletycznych stadionach. Ale, że nie samym sportem człowiek (tu: kaliszobraniec) żyje, prowadzący okraszał gawędę także opowieściami o mijanych obiektach z ulic Łódzkiej – ze szczególnym uwzględnieniem epizodów wojskowych i próbą identyfikacji stacjonujących tam kolejnych jednostek – i Sportowej. Gdy uczestnicy spaceru doszli nią do Swędrni niebo zdało się mówić: ostrzegam po raz ostatni, zaraz wam spuszczę… „lanie”. Ale uparci (czyt. konsekwentni) kaliszobrańcy kontynuowali wędrówkę, trzeba było jeszcze opowiedzieć sobie o Swędrni i o kolejnych stadionach i boiskach nad nią (i Bernardynką) rozciągnionych. No i stało się – w momencie kończenia imprezy i rozdawaniatradycyjnych certyfikatów zasłony niebios otworzyły się i – jakby chciały rzec: a nie mówiłyśmy! – z góry poleciały hektolitry wody. Ale co tam – schronienia kaliszobrańcom udzieliły korony drzew z Wału Jagielońskiego, po chwili wróciło słońce i – w poczuciu pożytecznie spędzonego sobotniego popołudnia – można było wrócić do domów.

Imprezę zorganizowano przy współpracy z kaliskim oddziałem TOnZ dzięki wsparciu Miasta Kalisza udzielonego w ramach mecenatu nad kulturą.